Dag 10: Bezoek AZP
Door: Deleukewereldreizigers
Blijf op de hoogte en volg deleukewereldreizigers
23 Mei 2017 | Suriname, Paramaribo
Hey iedereen,
Vandaag gingen we even op bezoek bij mijn oude collega's in het AZP. Daar waar ik 3 jaar geleden stage heb gelopen.
De dag starte met uitslapen, want door ons druk programma was dat er nog niet van gekomen. Na het ontbijt, met alles wat je maar wenste, had ik de taxi gebeld die veel sneller dan verwacht aan het hotel was, waardoor we ons even moesten haasten zodat de chauffeur niet al te lang moest wachten. En dan hop naar het ziekenhuis. De taxichauffeur zette ons af aan de seh ofwel de spoed eisende hulp vanwaar we verder door het ziekenhuis wandelde. Onderweg had ik uitgelegd wat alles was en al snel kwamen we bij ons uiteindelijke bestemming: de kinderafdeling.
We kwamen langs de speelkamer en zo lang het bureau van de hoofdzuster waar we zuster Pinas tegenkwamen. Ze herkende me nog, maar kon me niet zo goed herrinneren, tot ik haar de foto's van 3 jaar geleden had laten zien. Dan vroeg ze ineens: 'hoe is het met haar?'. Toen ik uitlegde dat ik dat was, verschoot ze enorm, zei: ' oh, m'n schoondochter' en omhelsde me zo intens. Ze was echt blij om me terug te zien en ging direct met me 'paraderen' door de afdeling :) oh wat is het fijn om terug te zijn en alle mensen terug te zien waar ik zo'n fijne tijd mee had. Ik kreeg het opeens wel even moeilijk, niet van verdriet maar van vreugde om iedereen terug te zien. Toen we rond waren op de gewone kinderafdeling en de poli gingen we naar de afdeling waar ik 2 maanden m'n stage heb gedaan en raad eens.... M'n speelgoed stond er nog, ze wisten nog heel goed dat ik hen dat geschonken had en waren er zo trots op!!!
Dan nog even zuster walker en zuster vismale opbellen, zij werkten niet meer op de kinderafdeling. Ook zij waren enorm blij en vereerd dat ik hen wou terug zien. Uiteindelijk had ik juist nog 2 personen niet gezien die ik wilde zien. Maar ook dat probleem werd verholpen. De 1ne persoon had ik opgebeld om af te spreken en voor de andere persoon moesten we nog even terug wandelen richting het centrum. Zij werkt namelijk op een polikliniek nu. Nadat we ook haar hadden bezocht heb ik iedereen uitgenodigd om 1tje te komen drinken voor ik donderdag terug naar huis vertrek :(
Nadien zijn we nog even langs de winkel gepasseert voor we terug keerden naar het hotel om nog even te zwemmen, voor we gingen eten om daarna nog een nachtelijke wandeling te doen voor wat nachtfoto's alvorens terug te keren naar het hotel voor een heerlijke nachtrust.
Eerlijk gezegd, als het van mij afhing, zou ik nog wat langer in het mooie Suriname willen blijven, maar jammer genoeg zit onze vakantie er bijna op. We hebben nog juist 1 dagje en half nog voor we effectief terug richting Nederland gaan :(
Wat zal ik het hier missen, maar 1 ding staat vast: terug keren doe ik zeker weer!!!! Zoals ik 3 jaar geleden al heb gezegd, SU zit in m'n hart en mi lobi you forever :D
Tot de volgende
Deleukewereldreizigers
Vandaag gingen we even op bezoek bij mijn oude collega's in het AZP. Daar waar ik 3 jaar geleden stage heb gelopen.
De dag starte met uitslapen, want door ons druk programma was dat er nog niet van gekomen. Na het ontbijt, met alles wat je maar wenste, had ik de taxi gebeld die veel sneller dan verwacht aan het hotel was, waardoor we ons even moesten haasten zodat de chauffeur niet al te lang moest wachten. En dan hop naar het ziekenhuis. De taxichauffeur zette ons af aan de seh ofwel de spoed eisende hulp vanwaar we verder door het ziekenhuis wandelde. Onderweg had ik uitgelegd wat alles was en al snel kwamen we bij ons uiteindelijke bestemming: de kinderafdeling.
We kwamen langs de speelkamer en zo lang het bureau van de hoofdzuster waar we zuster Pinas tegenkwamen. Ze herkende me nog, maar kon me niet zo goed herrinneren, tot ik haar de foto's van 3 jaar geleden had laten zien. Dan vroeg ze ineens: 'hoe is het met haar?'. Toen ik uitlegde dat ik dat was, verschoot ze enorm, zei: ' oh, m'n schoondochter' en omhelsde me zo intens. Ze was echt blij om me terug te zien en ging direct met me 'paraderen' door de afdeling :) oh wat is het fijn om terug te zijn en alle mensen terug te zien waar ik zo'n fijne tijd mee had. Ik kreeg het opeens wel even moeilijk, niet van verdriet maar van vreugde om iedereen terug te zien. Toen we rond waren op de gewone kinderafdeling en de poli gingen we naar de afdeling waar ik 2 maanden m'n stage heb gedaan en raad eens.... M'n speelgoed stond er nog, ze wisten nog heel goed dat ik hen dat geschonken had en waren er zo trots op!!!
Dan nog even zuster walker en zuster vismale opbellen, zij werkten niet meer op de kinderafdeling. Ook zij waren enorm blij en vereerd dat ik hen wou terug zien. Uiteindelijk had ik juist nog 2 personen niet gezien die ik wilde zien. Maar ook dat probleem werd verholpen. De 1ne persoon had ik opgebeld om af te spreken en voor de andere persoon moesten we nog even terug wandelen richting het centrum. Zij werkt namelijk op een polikliniek nu. Nadat we ook haar hadden bezocht heb ik iedereen uitgenodigd om 1tje te komen drinken voor ik donderdag terug naar huis vertrek :(
Nadien zijn we nog even langs de winkel gepasseert voor we terug keerden naar het hotel om nog even te zwemmen, voor we gingen eten om daarna nog een nachtelijke wandeling te doen voor wat nachtfoto's alvorens terug te keren naar het hotel voor een heerlijke nachtrust.
Eerlijk gezegd, als het van mij afhing, zou ik nog wat langer in het mooie Suriname willen blijven, maar jammer genoeg zit onze vakantie er bijna op. We hebben nog juist 1 dagje en half nog voor we effectief terug richting Nederland gaan :(
Wat zal ik het hier missen, maar 1 ding staat vast: terug keren doe ik zeker weer!!!! Zoals ik 3 jaar geleden al heb gezegd, SU zit in m'n hart en mi lobi you forever :D
Tot de volgende
Deleukewereldreizigers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
