Eindelijk terug in het switi sranan
Door: deleukewereldreizigers
Blijf op de hoogte en volg deleukewereldreizigers
13 Mei 2017 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Onze dag begon vroeg vandaag, want we moesten om 5u opstaan zodat we tegen 6u konden ontbijten. Na het uitgebreide ontbijt nog even naar de kamer om onze bagage nog effe te controleren alvorens om 8u stipt de hotelbus richting de luchthaven te nemen.
Aangekomen aan de luchthaven nog enkele foto's buiten trekken en dan richting de bagage drop-off om onze bagage in te checken. En gelukkig, iedereen zat onder het maximum toegelaten gewicht ;p
Toen dat achter de rug was, wenste de baliebediende ons een fijne reis toe en konden we het 2de stuk van de check-in aanvatten. Terwijl het 3 jaar geleden eerst de paspoortcontrole was, kwamen we nu eerst de douane tegen. Dus eerst alle flesjes leeggedronken voor we gingen aanschuiven. Toen het dan eindelijk onze beurt was, moesten we al onze handbagage in een bak leggen samen met onze jas en trui en dan moesten we door een bodyscan. Dat is eigenlijk een koker die dedecteerd of je iets op je lichaam draagt. En ja hoor, ik en den Dirk hadden weer prijs. We moesten onsonderwerpen aan een extra controle. Uiteraard hadden we niks te verbergen en verliep alles vlot.
Toen dat ook weer achter de rug was, vervolgden we onze weg, naar het 3de en laatste stuk voor we uiteindelijk in de taxfree zone waren, namelijk de paspoort controle. Aangezien mijn foto niet meer overeenkomt met de werkelijkheid, kon ik niet meer door de electronische scans en moest ik aanschuiven in de rij van niet-europeese mensen terwijl de rest wel gewoon door de scans konden. Toen het uiteindelijk mijn beurt was zei de douanier: 'je bent precies wel veel afgevallen, maar je ziet er nu veel beter uit hoor' :D Voila, alle stappen hebben we doorlopen en dus konden we nadien richting de gate gaan om effectief op de vlieger te stappen.
En na 9u vliegen was het dan zover en lande de piloot probleemloos op het toch wel natte tarmak. Iedereen applodiseerde voor de vlekkenloze vlucht en dan was het dan eindelijk tijd om na 3 jaar terug op surinaamse bodem te stappen. De verwachte doef (door het temperatuursverschil) bleef weg.
Wat voelde het fijn om terug in dit mooie land te zijn met hun 'no-spang' modus. Voor de mensen die niet weten wat 'no spang' betekent, wel dat wil zeggen: ' maak je niet druk, is het vandaag niet dan is het morgen' ofwel 'gene stress alles verloopt op ons tempo' ;p
Na het uitstappen was het maar even wachten om de douane te kunnen passeren om dan onze bagage op te halen. 1tje hadden ze al van den band gehaald en de andere 2 koffers kwamen niet veel later. Alleen was het effe wachten op die van de mama. Alle valiezen zijn terecht, dus konden we verder. Toen we uit de luchthaven stapten was ik steeds maar naar het bordje aant zien, omdat ze gezegd hadden dat ze met een bordje zouden staan. Wat natuurlijk weer eens niet klopte. Maar we moesten niet lang zoeken, want plots zei iemand tegen mij: 'Ben jij Anja?' waarop ik antwoorde: 'ja'. Die chauffeur heette 'Raoel'. Dan alles in de koffers laden voor we richting paramaribo konden vertrekken.
Raoel en zijne maat zetten ons vlak voor de deur van het hotel af en hielp ons mee voor in te checken. Aangekomen aan de kamers konden we er eerst niet in, wegens verkeerde sleutelkaarten. Toen ook dat probleem weer opgelost geraakte en we ons in de kamer hadden geïnstalleerd, was het tijd om geld af te halen en iets te zoeken voor eten.
Geld was geen probleem, na een klein wandelingske kwamen we een ATM tegen waarvan we dan een potje gingen bijeen leggen. Nadien opweg naar de 'zus & Zo om iets te eten, maar jammer waren ze gesloten en moesten we alsnog naar 't vat gaan (2 van m'n 'stampcafé's' van 3 jaar geleden). En wie komen we daar tegen, juist de vlucht-crue.
Zo dit was ons eerste blogje vanuit suriname, jullie lezen snel meer :D
Lieve groetjes aan jullie
Deleukewereldreizigers
Onze dag begon vroeg vandaag, want we moesten om 5u opstaan zodat we tegen 6u konden ontbijten. Na het uitgebreide ontbijt nog even naar de kamer om onze bagage nog effe te controleren alvorens om 8u stipt de hotelbus richting de luchthaven te nemen.
Aangekomen aan de luchthaven nog enkele foto's buiten trekken en dan richting de bagage drop-off om onze bagage in te checken. En gelukkig, iedereen zat onder het maximum toegelaten gewicht ;p
Toen dat achter de rug was, wenste de baliebediende ons een fijne reis toe en konden we het 2de stuk van de check-in aanvatten. Terwijl het 3 jaar geleden eerst de paspoortcontrole was, kwamen we nu eerst de douane tegen. Dus eerst alle flesjes leeggedronken voor we gingen aanschuiven. Toen het dan eindelijk onze beurt was, moesten we al onze handbagage in een bak leggen samen met onze jas en trui en dan moesten we door een bodyscan. Dat is eigenlijk een koker die dedecteerd of je iets op je lichaam draagt. En ja hoor, ik en den Dirk hadden weer prijs. We moesten onsonderwerpen aan een extra controle. Uiteraard hadden we niks te verbergen en verliep alles vlot.
Toen dat ook weer achter de rug was, vervolgden we onze weg, naar het 3de en laatste stuk voor we uiteindelijk in de taxfree zone waren, namelijk de paspoort controle. Aangezien mijn foto niet meer overeenkomt met de werkelijkheid, kon ik niet meer door de electronische scans en moest ik aanschuiven in de rij van niet-europeese mensen terwijl de rest wel gewoon door de scans konden. Toen het uiteindelijk mijn beurt was zei de douanier: 'je bent precies wel veel afgevallen, maar je ziet er nu veel beter uit hoor' :D Voila, alle stappen hebben we doorlopen en dus konden we nadien richting de gate gaan om effectief op de vlieger te stappen.
En na 9u vliegen was het dan zover en lande de piloot probleemloos op het toch wel natte tarmak. Iedereen applodiseerde voor de vlekkenloze vlucht en dan was het dan eindelijk tijd om na 3 jaar terug op surinaamse bodem te stappen. De verwachte doef (door het temperatuursverschil) bleef weg.
Wat voelde het fijn om terug in dit mooie land te zijn met hun 'no-spang' modus. Voor de mensen die niet weten wat 'no spang' betekent, wel dat wil zeggen: ' maak je niet druk, is het vandaag niet dan is het morgen' ofwel 'gene stress alles verloopt op ons tempo' ;p
Na het uitstappen was het maar even wachten om de douane te kunnen passeren om dan onze bagage op te halen. 1tje hadden ze al van den band gehaald en de andere 2 koffers kwamen niet veel later. Alleen was het effe wachten op die van de mama. Alle valiezen zijn terecht, dus konden we verder. Toen we uit de luchthaven stapten was ik steeds maar naar het bordje aant zien, omdat ze gezegd hadden dat ze met een bordje zouden staan. Wat natuurlijk weer eens niet klopte. Maar we moesten niet lang zoeken, want plots zei iemand tegen mij: 'Ben jij Anja?' waarop ik antwoorde: 'ja'. Die chauffeur heette 'Raoel'. Dan alles in de koffers laden voor we richting paramaribo konden vertrekken.
Raoel en zijne maat zetten ons vlak voor de deur van het hotel af en hielp ons mee voor in te checken. Aangekomen aan de kamers konden we er eerst niet in, wegens verkeerde sleutelkaarten. Toen ook dat probleem weer opgelost geraakte en we ons in de kamer hadden geïnstalleerd, was het tijd om geld af te halen en iets te zoeken voor eten.
Geld was geen probleem, na een klein wandelingske kwamen we een ATM tegen waarvan we dan een potje gingen bijeen leggen. Nadien opweg naar de 'zus & Zo om iets te eten, maar jammer waren ze gesloten en moesten we alsnog naar 't vat gaan (2 van m'n 'stampcafé's' van 3 jaar geleden). En wie komen we daar tegen, juist de vlucht-crue.
Zo dit was ons eerste blogje vanuit suriname, jullie lezen snel meer :D
Lieve groetjes aan jullie
Deleukewereldreizigers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
