Dag 11: laatste dagtrip + verjaardagscadeau
Door: Deleukewereldreizigers
Blijf op de hoogte en volg deleukewereldreizigers
24 Mei 2017 | Suriname, Paramaribo
Hoi hoi iedereen,
Met spijt in het hart moet ik meedelen dat we vandaag onze allerlaatste trip gedaan hebben voor deze reis. Dat wil zeggen dat we morgen al terug naar huis moeten vertrekken :'( maar zover zijn we nog niet, gelukkig.
Ook vandaag moesten we weer vroeg gaan ontbijten want we werden om 9.15u aan het hoofdkantoor van pegasus verwacht omdat den Dirk zijn uitgesteld verjaardagscadeau daar ging plaatsvinden. Normaal hadden we dit gepland op zijn verjaardag zalf, maar door het slechte weer werd het toen afgelast. We hadden namelijk een helikoptertoer geboekt.
Na het ontbijt was het tijd om de taxi te bellen, want het hoofdkwartier van pegasus ligt in het dorpje zorg en hoop waar het 2de en tevens ook iets kleinere vliegveld van suriname gelegen is. Dit vliegveld wordt gebruikt om het binnenland te bereiken via de lucht en ook voor de helikoptervluchten. Aangekomen aan pegasus melde ze ons dat er tegen hen gezegd was dat we om 8.30u gingen komen, alweer een miscommunicatie dus, maar alles is doorgegaan. Allereerst kregen we een filmpje te zien over de veiligheidsnormen, nadien werden we allemaal gewogen (met rugzak) en daarna kwam de piloot ons halen om in te stappen. Omdat het voor den Dirk zijn verjaardag was, mocht hij vooraan plaatsnemen, terwijl wij daarachter mochten zitten. Ook kregen we elk een hoofdtelefoon zodat we met elkaak konden praten tijdens de vlucht. En dan was het zover, we stegen op en vlogen al snel boven de verschillende bezienswaardigheden die paramaribo rijk is, zoals: de palmentuin, het presidentieel paleis, de sint pertus en paulus basiliek,... We vlogen richting braamspunt en zagen in de verte nog de woning van de president. Aangekomen aan braamspunt kregen we een prachtig zicht over het strand en onze slaapplaats om dan via fort nieuw amsterdam en het AZP terug richting het vliegveld te vliegen. Toen we geland waren mochten we uitstappen, maar we moesten ons hoofd buigen omdat de rotorbladen van de helikopter nog steeds draaiden.
Dan was het tijd voor onze effectieve dagtrip. Sergio, onze bootsman en tevens gids, kwam ons ophalen aan pegasus en reed met ons richting lelydorp om ons vervoermiddel (een speedboot) op te halen. Op dat moment draaide het weer helemaal om van zon met straal blauwe hemel naar zwaarbewolkt met toch soms wel hevige regen. Om wat tijd te winnen was toen de planning wat aangepast. We zouden niet lunchen in overbridge aan de surinamerivier, maar wel in paranam de hetzelfde waroung als toen met apiappati.
Alsof onze gebeden hierboven aanhoord werden, klaarde het toch een beetje op en hield de zon op met huilen (ook weer een spreekwoord van Lionel, onze vorige gids) en konden we verder met onze trip. We reden richting het bauxietbedrijf Suralco, dat sinds 2 jaar gestopt is met de bauxietwinning, om dan via het voormalige werknemersdorp richting de surinamerivier te rijden, waar we de boot in het water plaatste. Toen alles ingeladen en iedereen ingestapt was, vaarde we richting de jodensavane. Dit was de plaats waar de eerste joden naartoe gevlucht waren tijdens WOII en is de enige joodse vestiging van suriname. Onderweg hiernaartoe hadden we mooi kunnen zien hoe de natuur stilletjes aan alles terug inneemt wat eerst door de mens is achtergelaten en konden we ook enkele leuke mouves ervaren met de speedboot.
Toen we aangekomen waren aan jodensavane moesten we eerst nog een beklimming doen. De voormalige joden hadden deze plek uitgekozen omdat het op een heuvel gelegen was. Volgens hun cultuur moet een synagoge zo hoog mogelijk bij de hemel gebouwd worden. In het dorp kwamen we eerst het bezoekerscentrum tegen, waar we al wat uitleg konden lezen over het dorp. Daarna kwamen we als eerste de synagoge tegen, die nu uiteraard een ruïne is, om dan via de joodse begraafplaats naar de medicinale bron te wandelen. Volgens het Joodse geloof is deze bron heel bijzonder, zo zou de drinker van het bronwater voor eeuwig jong en gezond blijven. Uiteraard heeft niemand dit uitgeprobeerd, uitgezonderd van onze 2de gids Sullivan.
Omdat we een strak schema hadden, we moesten om 18u terug in paramaribo zijn, moesten we vertrekken rond 15.30u zodat we op tijd terug zouden zijn. Dus keerden we op onze stappen terug en gingen terug naar de boot. Op de terugweg met de boot kregen we een kokosnoot als dorstlesser (wat bij mij niet echt in de smaak viel) en zagen we ook nog een giftige waterslang en een leguaan. Dit laatste dier werd gespod door Sullivan aan een snelheid van 80km per uur. Het duurde alleen wel lang voor ik hem uiteindelijk ook kon spotten (bij stilstand). Ongelooflijk en ongeloofwaardig als je het zelf niet meegemaakt hebt.
Toen we terug aan de vertrekplaats en iedereen van boord was, was het tijd om de boot aan wal te brengen en uit te laden. Toen kregen we de gelegenheid om onze kokosnoot op te eten (het vruchtvlees althans). Dan terug richting lelydorp om de boot en Sullivan af te zetten voor we de terugtocht konden aanvatten richting paramaribo.
Een beetje later dan verwacht waren we terug aan het hotel. Aangezien ik met m'n ex collega van stage had afgesproken ging ik dirrect aar 't vat terwijl de andere zich nog even gingen opfrissen. Maar jammer genoeg kon m'n ex collega niet komen en konden we dus ergens anders gaan eten. We kozen voor de Zus & Zo, één van m'n stamcafé's van 3 jaar geleden) om dan rond 22.30u terug richting 't vat af te zakken voor de reünie van de overige ex collega's van het AZP.
Na een geweldige avond was het tijd om in ons bedje te kruipen, want morgen wordt ook weer een drukke dag.
Slaapwel iedereen en tot het volgende blogverslagje
Deleukewereldreizigers
Met spijt in het hart moet ik meedelen dat we vandaag onze allerlaatste trip gedaan hebben voor deze reis. Dat wil zeggen dat we morgen al terug naar huis moeten vertrekken :'( maar zover zijn we nog niet, gelukkig.
Ook vandaag moesten we weer vroeg gaan ontbijten want we werden om 9.15u aan het hoofdkantoor van pegasus verwacht omdat den Dirk zijn uitgesteld verjaardagscadeau daar ging plaatsvinden. Normaal hadden we dit gepland op zijn verjaardag zalf, maar door het slechte weer werd het toen afgelast. We hadden namelijk een helikoptertoer geboekt.
Na het ontbijt was het tijd om de taxi te bellen, want het hoofdkwartier van pegasus ligt in het dorpje zorg en hoop waar het 2de en tevens ook iets kleinere vliegveld van suriname gelegen is. Dit vliegveld wordt gebruikt om het binnenland te bereiken via de lucht en ook voor de helikoptervluchten. Aangekomen aan pegasus melde ze ons dat er tegen hen gezegd was dat we om 8.30u gingen komen, alweer een miscommunicatie dus, maar alles is doorgegaan. Allereerst kregen we een filmpje te zien over de veiligheidsnormen, nadien werden we allemaal gewogen (met rugzak) en daarna kwam de piloot ons halen om in te stappen. Omdat het voor den Dirk zijn verjaardag was, mocht hij vooraan plaatsnemen, terwijl wij daarachter mochten zitten. Ook kregen we elk een hoofdtelefoon zodat we met elkaak konden praten tijdens de vlucht. En dan was het zover, we stegen op en vlogen al snel boven de verschillende bezienswaardigheden die paramaribo rijk is, zoals: de palmentuin, het presidentieel paleis, de sint pertus en paulus basiliek,... We vlogen richting braamspunt en zagen in de verte nog de woning van de president. Aangekomen aan braamspunt kregen we een prachtig zicht over het strand en onze slaapplaats om dan via fort nieuw amsterdam en het AZP terug richting het vliegveld te vliegen. Toen we geland waren mochten we uitstappen, maar we moesten ons hoofd buigen omdat de rotorbladen van de helikopter nog steeds draaiden.
Dan was het tijd voor onze effectieve dagtrip. Sergio, onze bootsman en tevens gids, kwam ons ophalen aan pegasus en reed met ons richting lelydorp om ons vervoermiddel (een speedboot) op te halen. Op dat moment draaide het weer helemaal om van zon met straal blauwe hemel naar zwaarbewolkt met toch soms wel hevige regen. Om wat tijd te winnen was toen de planning wat aangepast. We zouden niet lunchen in overbridge aan de surinamerivier, maar wel in paranam de hetzelfde waroung als toen met apiappati.
Alsof onze gebeden hierboven aanhoord werden, klaarde het toch een beetje op en hield de zon op met huilen (ook weer een spreekwoord van Lionel, onze vorige gids) en konden we verder met onze trip. We reden richting het bauxietbedrijf Suralco, dat sinds 2 jaar gestopt is met de bauxietwinning, om dan via het voormalige werknemersdorp richting de surinamerivier te rijden, waar we de boot in het water plaatste. Toen alles ingeladen en iedereen ingestapt was, vaarde we richting de jodensavane. Dit was de plaats waar de eerste joden naartoe gevlucht waren tijdens WOII en is de enige joodse vestiging van suriname. Onderweg hiernaartoe hadden we mooi kunnen zien hoe de natuur stilletjes aan alles terug inneemt wat eerst door de mens is achtergelaten en konden we ook enkele leuke mouves ervaren met de speedboot.
Toen we aangekomen waren aan jodensavane moesten we eerst nog een beklimming doen. De voormalige joden hadden deze plek uitgekozen omdat het op een heuvel gelegen was. Volgens hun cultuur moet een synagoge zo hoog mogelijk bij de hemel gebouwd worden. In het dorp kwamen we eerst het bezoekerscentrum tegen, waar we al wat uitleg konden lezen over het dorp. Daarna kwamen we als eerste de synagoge tegen, die nu uiteraard een ruïne is, om dan via de joodse begraafplaats naar de medicinale bron te wandelen. Volgens het Joodse geloof is deze bron heel bijzonder, zo zou de drinker van het bronwater voor eeuwig jong en gezond blijven. Uiteraard heeft niemand dit uitgeprobeerd, uitgezonderd van onze 2de gids Sullivan.
Omdat we een strak schema hadden, we moesten om 18u terug in paramaribo zijn, moesten we vertrekken rond 15.30u zodat we op tijd terug zouden zijn. Dus keerden we op onze stappen terug en gingen terug naar de boot. Op de terugweg met de boot kregen we een kokosnoot als dorstlesser (wat bij mij niet echt in de smaak viel) en zagen we ook nog een giftige waterslang en een leguaan. Dit laatste dier werd gespod door Sullivan aan een snelheid van 80km per uur. Het duurde alleen wel lang voor ik hem uiteindelijk ook kon spotten (bij stilstand). Ongelooflijk en ongeloofwaardig als je het zelf niet meegemaakt hebt.
Toen we terug aan de vertrekplaats en iedereen van boord was, was het tijd om de boot aan wal te brengen en uit te laden. Toen kregen we de gelegenheid om onze kokosnoot op te eten (het vruchtvlees althans). Dan terug richting lelydorp om de boot en Sullivan af te zetten voor we de terugtocht konden aanvatten richting paramaribo.
Een beetje later dan verwacht waren we terug aan het hotel. Aangezien ik met m'n ex collega van stage had afgesproken ging ik dirrect aar 't vat terwijl de andere zich nog even gingen opfrissen. Maar jammer genoeg kon m'n ex collega niet komen en konden we dus ergens anders gaan eten. We kozen voor de Zus & Zo, één van m'n stamcafé's van 3 jaar geleden) om dan rond 22.30u terug richting 't vat af te zakken voor de reünie van de overige ex collega's van het AZP.
Na een geweldige avond was het tijd om in ons bedje te kruipen, want morgen wordt ook weer een drukke dag.
Slaapwel iedereen en tot het volgende blogverslagje
Deleukewereldreizigers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
